Tot mijn grote onstentenis las ik afgelopen vrijdag de volgende passage in het artikel "Eindspel ingezet bij verkoop Distrigas" (De Tijd, 2 mei 2008):

"Leterme zal het in Parijs allicht ook hebben over de waardering van de transitcontracten die bij Distrigas & co zitten, en die naar Fluxys moeten worden overgeheveld. Het oude dispuut moet worden uitgeklaard om over te kunnen gaan tot de verkoop van Distrigas.

Volgens Suez zijn die contracten 1,2 miljard euro waard, maar volgens de Belgische energieregulator, de Creg, zijn ze niet rechtsgeldig en niets waard. Op tafel ligt nu het voorstel om de contracten te regulariseren door een zogenaamd "interpretatieve wet" goed te keuren.

De vraag is welke waarde op die contracten wordt geplakt. Maandag [vandaag, TV] is er daarover een discreet politiek overleg gepland. Achter de schermen is al wel overeenstemming bereikt dat de contracten 600 tot 700 miljoen euro waard zijn. Netto zou het gaan om zo'n 500 miljoen euro, want 200 miljoen euro moet dienen om de netwerktarieven te verlagen.

Zodra over de transitcontracten een akkoord wordt bereikt, kan Suez overgaan tot de verkoop van Distrigas. Tegen eind mei moet die verkoop plaatsvinden, waarna in juni dan ook de fusie tussen Suez en GDF kan worden gefinaliseerd."

Als dit bericht zou kloppen, betekent dit dat, zoals Trends in 2006 al schreef, de politici, Suez en de gemeenten "de aardgasverbruiker pluimen" (Trends, 21 december 2006). Fluxys zal de kosten van de overname van de transitactiviteiten immers verwerken in haar tarieven. En die tarieven betalen uiteindelijk de eindverbruikers.