Verjaring van elektriciteitsfacturen van een distributienetbeheerder

Blixt treedt niet vaak op voor particulieren. Als we dat wel doen, is het omdat we de zaak juridisch heel interessant vinden en omdat ons rechtvaardigheidsgevoel aangesproken is. Daarom verdedigden pro bono we een dame aan wie de Brusselse distributienetbeheerder Sibelga meer dan zes jaar nadat de dame verhuisd was meer dan 6 000 euro vorderde.

Sibelga meende dat de dame jarenlang onrechtmatig elektriciteit had afgenomen op een afnamepunt. Sibelga had daar zelf een nieuwe teller geplaatst maar kwam daarna de teller niet meer opmeten en stuurde ook geen facturen. Sibelga argumenteerde dat er sprake was van een “afname zonder contract” (“energieverbruik zonder overeenkomst”): er was blijkbaar energie verbruikt op een meter waarop niemand is aangesloten en/of op een meter die gesloten zou moeten zijn. Sibelga stelde dat er “een verbruik zonder aansluiting, een verbruik zonder toestemming, een verbruik op een gesloten meter” was. Volgens Sibelga kon de dame de verkorte verjaringstermijn van vijf jaar (artikel 2277 BW) niet inroepen omdat het dus ging over een “onrechtmatige afname van energie”.

De vrederechter van Anderlecht had Sibelga in een niet bijzonder goed gemotiveerd vonnis gelijk gegeven.

In beroep oordeelde de Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg van Brussel dat de oorspronkelijke vordering van Sibelga wel degelijk verjaard was:
“Het kan echter niet anders dan dat Sibelga op dat ogenblik wist voor wiens rekening de levering gebeurde tot 4 juni 2002. Het spreekt bijgevolg vanzelf dat het op dat ogenblik aan Sibelga toekwam om de administratieve opening te verrichten en de levering voort te zetten voor rekening van diezelfde afnemer X: dan wel Y.
Sibelga kan aan X niet verwijten dat deze administratieve opening blijkbaar niet gebeurde of dat zij haar bestanden niet aanpaste. Bijgevolg kan zij aan X evenmin verwijten dat er vanaf dat ogenblik geen facturen meer betaald werden gezien zij klaarblijkelijk geen facturen meer uitgeschreven heeft.
Gezien X omwille van de reglementaire aard van de rechtsverhouding na de plaatsing geen overeenkomst diende te sluiten met Sibelga, was haar afname na 4 juni 2002 niet onrechtmatig en heeft Sibelga de periodieke levering zonder meer voortgezet.
Bijgevolg is de vijfjarige verjaringstermijn voorzien door artikel 2277 BW voor periodieke geldschulden in deze zaak wel degelijk van toepassing.
Gezien X het appartement definitief verlaten heeft op 5 juni 2007 en vanaf dat ogenblik met zekerheid geen elektriciteit meer afnam via de bewuste meter, terwijl Sibelga pas op 31 augustus 2016 gedagvaard heeft, is deze vordering verjaard.”

Het vonnis vindt u hier.





Read in

Written insights