In een interessant arrest van 25 april 2024 oordeelde de Raad van State dat de administratieve geldboete die het VEKA kan opleggen in het geval van energiefraude een strafrechtelijk karakter heeft. Daarom kan het die boete niet opleggen voor feiten die dateren van voor de inwerkingtreding van art. 13.4.11 Energiedecreet op 1 juni 2017. De (vermeend foutieve) aanmelding van de ingebruikname van een PV-installatie (en het AREI-verslag waarop die aanmelding steunde) die dateert van voor die datum kan dus niet onderworpen worden aan een administratieve geldboete.

De CREG meldt in haar nieuwsbrief van vandaag dat ze de termijn voor de aangiftes voor het plafond op marktinkomsten (art. 22ter Elektriciteitswet) verlengt tot en met 29 september 2023. De CREG kan dit niet doen. De Elektriciteitswet bepaalt duidelijk dat de schuldenaars "uiterlijk op 7 september 2023 bij de commissie een aangifte [moeten] indienen". Bij gebrek aan tijdige aangifte kan de CREG enkel een ambtshalve heffing voorstellen aan de FOD Economie.

Naar aanleiding van mijn bericht van gisteren maakte men mij attent op het advies dat de VREG in 2021 schreef met een evaluatie van de regeling rond garanties van oorsprong. Daarin stelt de VREG dat er inderdaad GvO's kunnen toegekend worden voor de productie van kleine installaties. De VREG pleit er - terecht en omwille van efficiëntieredenen - voor om die niet toe te kennen aan de netgebruiker, maar wel aan de leverancier (en/of zijn toegangshouder) die de elektriciteit op basis van een terugleveringscontract koopt.

Voor installaties < 10 kW kent de VREG geen garanties van oorsprong toe. Die beperking dateert uit de tijd van de terugdraaiende teller. Met een digitale meter, waarbij injectie en afname afzonderlijk gemeten worden, gaan de argumenten voor die beperking niet meer op. Het wordt tijd dat ook voor de "teruggeleverde elektriciteit" garanties van oorsprong worden toegekend.