In België was Loyens gekend als een fiscaal advieskantoor dat terug naar de balie trok. Met de komst van de Grote Drie van De Bandt werd het een “full service” kantoor. Daarbij hoorde ook energierecht. Mijn “sollicitatiegesprek” met Roel ging in 2001 door in de Warande; het tweede gesprek met Thierry Charon in de cafetaria van het Kaaitheater. In januari 2002 begon ik in de nieuwe kantoren van L&L aan de doodse Neerveldstraat, ver weg van het bruisende Brussel dat ik voordien kende aan de Louizalaan (CMS) of weliswaar minder aan maar vooral naar de Havenlaan (Altius). Koen Platteau, een briljante en dus veel te bescheiden mededingingsspecialist werd “mijn” vennoot. Na al die jaren werken Koen en ik nog altijd graag en veel samen. Bij Loyens Brussel waren toen heel veel “jonkies” vers gestart. Er waaide een frisse wind door de nieuw geverfde gangen. Thierry’s Bar op vrijdagavond smeedde goede banden. Professioneel mocht ik, misschien iets te veel, mijn ding doen. Voor zover ik dat kan inschatten, verdiende ik mezelf altijd terug. De weinige winst die de partners maakten stond min of meer in verhouding tot de effectieve investering die ze deden. Want vooral dat leerde ik bij Loyens: uiteindelijk is het toch nog altijd een kwestie van heel veel geluk (en een beetje talent) om het tot vennoot in een groot kantoor te schoppen.