Omdat een grondrecht van werkende moeders op kinderopvang mij als 23-jarige blanke jongeman niet interesseerde, had ik mij aan de Westfälische Wilhelms-Universität Münster – keizer Wilhem is intussen uit de naam verdrongen – toegelegd op de vraag of gemeenten belastingen of retributies konden heffen op de uitrol van telecommunicatienetwerken op hun domein. Dit onderzoek maakte het mogelijk om nadien in Londen bij London Electricity een stage te lopen. Onder impuls van Margaret Thatcher had het Verenigd Koninkrijk toen de elektriciteitsmarkt al helemaal geliberaliseerd. In Londen ervaarde ik, naast het verplicht dragen van enkel blauwe of grijze kostuums, ook de lege straten tijdens de begrafenis van Diana, de voorbereiding op Y2K en de pub in de kantoorkelder.
Terug in Brussel legde ik op 4 januari 1998 de eed af als stagiair. Na enkele maanden bij op een klein kantoor en de wissel naar wat nu CMS België is, fantaseerden Lennart Deridder en ik op een overgoten terras op het Vrijheidsplein. We zouden een boek schrijven over kabels en leidingen. De volgende dag bood uitgeverij Die Keure ons verrassend BEF 250 000 BEF (ongeveer EUR 6 000) om dat ook effectief te doen. In hetzelfde jaar vroeg Prof. Dr. Kurt Deketelaere mij om een paar bijdragen te schrijven voor Milieurecht info (later Tijdschrift voor Milieu- en Energierecht). Het was het begin van een aangename en jarenlange samenwerking. In navolging van mijn stagemeesters Paul Struyven en Christine De Keersmaeker engageerde ik mij ook enthousiast voor de baliewerking en de sociale balieactiviteiten.
