Bij Trenité Van Doorne Rotterdam werkten Jos Bos en Martha Roggenkamp. Die zagen, zoals een aantal andere Nederlandse kantoren, de Belgische energiesector als interessant te ontginnen terrein. Jos Bos introduceerde ons bij Walter Peeraer en Pascal De Buck (toen respectievelijk general counsel en bedrijfsjurist van het “unitaire” Distrigas). Om onbekende redenen stuurden ze Lennart en ik onmiddellijk vele interessante vragen. Ik ben hen daarvoor nog altijd heel dankbaar.

Ook ons boek, Leidingen voor Nutsvoorzieningen, verscheen. Er zijn uiteindelijk een kleine duizend exemplaren van verkocht. We organiseerden een boekvoorstelling op kantoor, waarbij ook een groot aantal juristen van telecomoperatoren aanwezig waren (waaronder de veel te vroeg gestorven aimabele Theo Sohie). Eén van die operatoren instigeerde ons om een antwoord te schrijven op een annotatie van Marie Neut in het Rechtskundig Weekblad over de lokalisatieverplichting bij werken in de nabijheid van nutsleidingen. Hoewel ik nog altijd achter dat antwoord sta, besefte ik toen dat de rechtsleer die advocaten schrijven heel vaak is ingegeven door belangen. Dat besef heeft mij er later toe gebracht om nooit meer iets te publiceren over zaken waarbij ik betrokken was. Ik vind dit onkies. De bluts met de buil is dan wel dat tegenstrevers jou kunnen citeren, zoals onlangs nog bleek bij de discussie rond de GSC-knip. Al blijft dat een eer.